Chronische ziekten

  • Dr. Terry Wahls, arts met MS, geneest zichzelf via voeding

    Volgens artsen is het genezen van Multiple Sclerose (MS) een onmogelijkheid. Zij beschouwen het als een degeneratieve aandoening waarvoor er momenteel geen genezende behandelingen bestaan. Echter, een bijzonder verhaal werpt twijfels op deze gevestigde opvatting.

    In het jaar 2000 kreeg Dr. Terry Wahls de diagnose MS. Ondanks dat ze behandeld werd door vooraanstaande specialisten en de meest geavanceerde medicijnen ontving, verslechterde haar situatie tot het punt waarop ze in een rolstoel terechtkwam. Ze vreesde volledig afhankelijk te worden van anderen. In 2007 was haar conditie zo ernstig dat ze zelfs niet meer comfortabel op een stoel kon zitten.

    Dit was het moment waarop Dr. Wahls besloot om het heft in eigen handen te nemen. Ze startte een grondig zelfonderzoek en begon met het nemen van supplementen om haar hersencellen te voeden en te ondersteunen. Door uitgebreid online onderzoek ontdekte ze welk dieet potentieel gunstig kon zijn voor haar gezondheid. Op basis van deze informatie stelde ze een persoonlijk voedingsplan op.

    Tot ieders verbazing waren de resultaten opmerkelijk. Na slechts drie maanden kon Dr. Wahls weer lopen met behulp van een wandelstok. Zes maanden later was ze in staat om te fietsen.

    Dit ontroerende en inspirerende verhaal van een arts, die tegen alle verwachtingen in een oplossing zocht toen de medische gemeenschap haar niet kon helpen, toont aan dat voeding wellicht de krachtigste medicatie kan zijn die er bestaat.

    (In geval van verwijdering van de video op Youtube door censuur is de link naar de video ook te vinden op onze beveiligde server: VIDEO: Dr. Terry Wahls, arts met MS, geneest zichzelf via voeding)

  • Diabetes type 2 terugdraaien met intermittent fasting

    Intermittent fasting kan diabetes type 2 omkeren, zelfs bij mensen die al tien jaar of langer aan de aandoening lijden. Eerder dachten wetenschappers dat diabetes alleen in een vroeg stadium omkeerbaar was, maar nieuw onderzoek toont aan dat dit zelfs tot elf jaar na het ontstaan van de aandoening mogelijk is. Intermittent fasting houdt in dat je ongeveer veertien uur per dag niet eet, inclusief de slaaptijd, of dat je enkele keren per week slechts één maaltijd per dag nuttigt.

    Volgens onderzoekers van de Hunan Agricultural University in Changsha, China, heeft deze aanpak een aanzienlijk effect op diabetes. Gedurende drie maanden namen 36 mensen met diabetes type 2 deel aan een intermittent fasting-programma. Van hen hadden 23 al zes tot elf jaar last van de aandoening. Twintig deelnemers vertoonden volledige remissie en stopten gedurende minstens een jaar met het gebruik van diabetesmedicatie na het vasten, terwijl bijna alle deelnemers minder medicatie nodig hadden. Als geheel verminderde de groep na het volgen van het programma de uitgaven aan medicatie met 77%.

    Bronnen:
    ScienceDaily
    The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, 2023 May 17;108(6):1415-1424
    HealthEuropa

  • Komt echografie in plaats van mammografie?

    Onlangs is er door drie ziekenhuizen in Nederland, namelijk het Radboudumc in Nijmegen, het St. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein en het Noordwest Ziekenhuis in Alkmaar, onderzoek gedaan naar het gebruik van echografie voor het detecteren van borstkanker. Uit de resultaten blijkt dat echografie mogelijk een alternatief kan zijn voor mammografie.

    Platdrukken van borstweefsel is pijnlijk
    Een mammografie is een röntgenfoto van de borst en wordt gebruikt om afwijkingen op te sporen. Het platdrukken van het borstweefsel tijdens een mammografie kan als pijnlijk worden ervaren. Het onderzoek duurt ongeveer vijftien minuten en is momenteel de standaardprocedure voor borstkankeronderzoek.

    Echografie sluit met 99,8% zekerheid kanker uit

    Jaarlijks worden ongeveer 70.000 vrouwen met klachten zoals zwellingen of knobbeltjes in de borst naar het ziekenhuis verwezen. Deze klachten kunnen nauwkeurig worden onderzocht met behulp van echografie. Uit een recente studie met 2000 patiënten bleek dat echografie met 99,8% zekerheid kanker kan uitsluiten. Dit is met name goed nieuws voor jongere vrouwen tot ongeveer 30 jaar, aangezien mammografie bij deze groep vaak moeilijk te beoordelen is vanwege het aanwezige klierweefsel. Het feit dat een echo voldoende kan zijn bij borstklachten biedt hoop, gezien de pijnlijke aard van een mammografie.

    Desalniettemin blijft mammografie belangrijk en kan een echo het niet volledig vervangen, vooral niet bij de landelijke screeningsprogramma’s waar vrouwen tussen de 50 en 75 jaar tweejaarlijks een uitnodiging ontvangen. Het is belangrijk om de gehele borst te onderzoeken, iets wat met echografie (nog) niet mogelijk is. Echografie kan slechts een klein deel van de borst tegelijk controleren. Voordat de richtlijnen worden aangepast en echografie in sommige gevallen voldoende wordt geacht, is er meer vervolgonderzoek nodig.

    Bron: NOS

  • Anticonceptiepil verhoogt risico op depressie

    Ongeveer een kwart van de vrouwen lijdt aan depressie en een onvermoede oorzaak zou de anticonceptiepil kunnen zijn.

    De pil verhoogt het risico op depressie met 130 procent als de vrouw het anticonceptiemiddel begint te gebruiken als tiener, en met 92 procent bij oudere vrouwen – en in het algemeen met 73 procent in de eerste twee jaar van het gebruik van de pil.

    Hormonale veranderingen bij tieners
    Tieners worden vooral beïnvloed door de pil omdat ze nog steeds dramatische hormonale veranderingen doormaken, zeggen onderzoekers van de Universiteit van Uppsala in Zweden. “De sterke invloed van anticonceptiepillen op tieners kan worden toegeschreven aan de hormonale veranderingen die worden veroorzaakt door de puberteit,” zei Therese Johansson, een van de onderzoekers.

    De onderzoekers analyseerden gegevens van het UK Biobank project, dat ongeveer 250.000 vrouwen volgde vanaf hun geboorte tot aan de menopauze. Ze keken naar de vrouwen die de pil gebruikten en vergeleken deze met de vrouwen bij wie een depressie was vastgesteld.

    Het aantal depressies begon af te nemen nadat de vrouwen de pil twee jaar hadden geslikt.

    Bronnen:
    Neuroscience News
    The Pharmaceutical Journal

  • Studie: kunstmatige zoetstoffen vergroten het risico op borstkanker

    Recent onderzoek toont aan dat kunstmatige zoetstoffen, die vaak worden gepresenteerd als veiligere alternatieven voor suiker, het risico op borstkanker verhogen.

    Het gebruik van deze zoetstoffen vergroot niet alleen het risico op borstkanker, maar ook op kankers die verband houden met obesitas, zoals dikkedarm-, baarmoeder– en galblaaskanker, en wel met maar liefst 25 procent.

    Aspartaam en acesulfaam-K
    Opvallend genoeg bleek het risico het hoogst te zijn bij personen die grote hoeveelheden zoetstoffen consumeerden, vooral aspartaam ​​en acesulfaam-K, aldus onderzoekers van het Franse nationale instituut voor gezondheid en medisch onderzoek (INSERM). Ironisch dat frisdranken die zich voordoen als ”gezonde” dranken, zoals bijvoorbeeld Slimpie, het kankerverwekkende ingrediënt acesulfaam-K bevatten. Zie https://www.ah.nl/producten/product/wi500280/slimpie-aardbei-siroop-0-suiker voor de ingrediëntenlijst.

    De onderzoekers volgden meer dan 102.000 volwassenen om het gebruik van zoetstoffen en het aantal gevallen van kanker te analyseren. Zelfs na correctie voor andere factoren die de kankergevallen zouden kunnen beïnvloeden, vonden de onderzoekers nog steeds een duidelijk verband.

    De conclusie van de onderzoekers luidt dat kunstmatige zoetstoffen geen veilige alternatieven zijn in voeding en dranken, en dat voedselautoriteiten wereldwijd andere opties moeten overwegen.

    Bronnen:
    PLoS Medicine, maart 2022; 19(3): e1003950

  • Visolie remt borstkanker af en voorkomt uitzaaiingen

    Nieuw onderzoek wijst uit dat vrouwen die te maken hebben met borstkanker baat kunnen hebben bij het toevoegen van visolie aan hun dagelijkse dieet. De aanwezigheid van omega 3-vetzuren in visolie kan namelijk de groei en verspreiding van kanker voorkomen. Bovendien verkleint het consumeren van visolie ook al op voorhand de kans op het ontwikkelen van kanker.

    Visolie vermindert risico op uitzaaiingen
    Recente bevindingen laten zien dat visolie de groeisnelheid van tumoren kan halveren en het risico op metastasen (uitzaaiingen) kan verminderen, wat uiteindelijk resulteert in een langer leven voor vrouwen met borstkanker. Onderzoekers van de Universiteit van Nebraska hebben ook ontdekt dat visolie een beschermend effect lijkt te hebben tegen borstkanker.

    Deze onderzoekers zijn van mening dat visolie het immuunsysteem kan versterken in de strijd tegen kanker, wat suggereert dat het mogelijk even effectief kan zijn bij andere vormen van kanker. Daarnaast heeft visolie een ontstekingsremmend effect.

    Dieet rijk aan omega 3-vetzuren
    Concreet stimuleert visolie de groei van T-cellen, de witte bloedcellen die het immuunsysteem versterken en met name belangrijk zijn in de strijd tegen kanker. Experimenten met laboratoriummuizen hebben aangetoond dat een dieet rijk aan omega 3-vetzuren resulteert in een verhoogd aantal T-cellen en minder ontstekingen dan een dieet met veel omega 6-meervoudig onverzadigde vetten, die ontstekingen in het lichaam kunnen veroorzaken.

    In de omega 3-groep duurde het ook langer voordat tumoren zich ontwikkelden en in sommige gevallen trad er helemaal geen kanker op, wat aangeeft dat visolie een beschermend effect kan hebben. Na 35 dagen waren de tumoren in de omega 3-groep slechts half zo groot als die in de omega 6-groep.

    Bronnen:
    ScienceDaily
    Journal of Clinical & Experimental Metastasis, 2018; DOI: 10.1007/s10585-018-9941-7

  • Studie: Yoga helpt uitzaaiingen bij kanker te voorkomen

    Onderzoek wijst uit dat yoga helpt het risico te verkleinen dat de kanker zich uitbreidt, terugkomt of tot de dood leidt. Wereldwijd krijgen elk jaar meer dan 18 miljoen mensen kanker. Het is algemeen bekend dat inactiviteit het risico op verschillende vormen van de ziekte verhoogt.

    Nu leren ’s werelds toonaangevende kankeronderzoekers meer over de voordelen van actief worden of blijven na de kankerdiagnose. Decennialang zijn veel oncologen en gezondheidswerkers terughoudend geweest om patiënten aan te sporen om te bewegen na soms slopende behandelingen. Maar het tij lijkt te keren.

    Drie onderzoeken van American Society of Clinical Oncology (ASCO)
    Drie onderzoeken die werden gepresenteerd tijdens de jaarlijkse bijeenkomst van de American Society of Clinical Oncology (ASCO), ’s werelds grootste kankerconferentie, dragen bij aan het groeiende bewijs dat lichaamsbeweging patiënten kan helpen in plaats van hinderen. “Het was: ‘Je bent ziek, doe het rustig aan en rust’,” zei Dr Melissa Hudson, een vooraanstaand expert in het overleven van kanker, tijdens de conferentie in Chicago. Nu zijn steeds meer artsen van mening dat patiënten weer moeten gaan sporten, al is het maar geleidelijk in het begin, “liever vroeger dan later”.

    Het eerste onderzoek was een gerandomiseerde controlestudie, de gouden standaard van medische studies, naar de invloed van het effect van yoga op ontstekingen. Ontsteking kan een krachtige kracht zijn bij de ontwikkeling van kanker en de groei en verspreiding van tumoren in het lichaam bevorderen. Voor het onderzoek werden meer dan 500 kankerpatiënten met een gemiddelde leeftijd van 56 jaar uit de hele VS gerekruteerd. Ze waren allemaal tussen twee maanden en vijf jaar eerder behandeld voor kanker. Elke groep nam deel aan sessies van 75 minuten tweemaal per week gedurende vier weken.

    Yoga vermindert ontstekingen
    De patiënten ondergingen daarna een reeks bloedonderzoeken. Uit het onderzoek, dat werd geleid door de University of Rochester Medical Centre, bleek dat degenen die yoga volgden “significant lagere niveaus van pro-inflammatoire markers” hadden in vergelijking met patiënten in de andere groep. “Onze gegevens tonen aan dat yoga ontstekingen aanzienlijk vermindert bij mensen die kanker hebben overleefd”, schreven de auteurs van het onderzoek in een rapport dat werd gepubliceerd tijdens de ASCO-bijeenkomst.

    Karen Mustian, de hoofdonderzoeker, voegt toe: “Wat ik tegen artsen zeg is dat je de kankerpatiënten yoga moet aanraden als een optie en dat je hen moet helpen plaatsen in hun gemeenschap te vinden waar ze het kunnen doen.” Twintig jaar geleden, voegde ze eraan toe, was er een tendens om te denken dat alle kankerpatiënten het rustig aan moesten doen, maar nu raden de meeste artsen lichaamsbeweging aan.

    Invloed van yoga op vermoeidheid
    In het tweede onderzoek, dat ook werd geleid door de University of Rochester Medical Centre, onderzochten onderzoekers de invloed van yoga op vermoeidheid en kwaliteit van leven. Drieënzeventig patiënten van 60 jaar of ouder deden mee aan het onderzoek. Ook hier werden de deelnemers in twee groepen verdeeld. Ze volgden vier weken lang twee keer per week yoga- of gezondheidseducatielessen van 75 minuten. Uit het onderzoek bleek dat yoga beter hielp bij het verlichten van vermoeidheid en het behouden van de kwaliteit van leven. Een derde onderzoek toonde aan dat kankerpatiënten die actief zijn hun sterfterisico met bijna een vijfde kunnen verminderen.

    Aan het zes jaar durende onderzoek, geleid door Dr. Jurema Telles de Oliveira Lima van het Instituto de Medicina Integral in Brazilië, namen meer dan 2.600 kankerpatiënten in Brazilië deel. Patiënten werden gerangschikt op basis van hun activiteitenniveau, waarbij “actief” werd geclassificeerd als vijf dagen per week minstens één wandeling van 30 minuten maken.

    Risico op overlijden hoger bij te lang zitten
    De resultaten toonden aan dat het risico op overlijden hoger was bij mensen met een zittende levensstijl. Na 180 dagen was 90% van de mensen in de actieve groep nog in leven, vergeleken met 74% in de sedentaire groep. Lima zei dat alles wat kankerpatiënten kunnen doen om lang zitten of liggen te vermijden, hoe klein ook, kan helpen. Zelfs het doen van lichte klusjes of boodschappen naar huis brengen kan al een verschil maken, zei ze.

    Bronnen:
    The Guardian
    The Telegraph
    American Society of Clinical Oncology (ASCO), DOI: 10.1200/JCO.2023.41.16_suppl.12111 Journal of Clinical Oncology 41, no. 16_suppl (June 01, 2023) 12111-12111

  • Verband tussen pesticiden en schildklierkanker

    Pesticiden die op landbouwgrond worden verspreid, zijn een belangrijke factor in het ontstaan van schildklierkanker. Tien pesticiden, waaronder paraquat, oxyfluorfen en het bekende Roundup (glyfosaat), zijn verantwoordelijk hiervoor. Onderzoekers van de University of California Los Angeles hebben onderzocht of de 29 meest gebruikte pesticiden van de afgelopen decennia hebben bijgedragen aan de sterke toename van schildklierkanker in de Verenigde Staten. Van deze pesticiden hebben 19 in vitro DNA-schade veroorzaakt en 10 hebben geleid tot schildklierkanker.

    Het aantal kankergevallen is het hoogst in Californië, de staat die het meest intensief bebouwd is en verantwoordelijk is voor 25 procent van het pesticidegebruik in de VS. In de afgelopen 30 jaar is het aantal gevallen van schildklierkanker in de VS jaarlijks met 3 procent gestegen. Het komt vooral voor bij mensen die gedurende minstens 20 jaar zijn blootgesteld aan pesticiden, met name paraquat.

    Studie: verband tussen pesticiden en schildklierkanker
    De onderzoekers hebben het blootstellingsniveau aan pesticiden geanalyseerd bij een groep van 2.067 mensen met schildklierkanker en 1.003 gezonde controlepersonen die minstens vijf jaar in Californië woonden. Volgens de onderzoekers is hun studie een van de eerste die een verband legt tussen schildklierkanker en pesticiden. Eerder werd gedacht dat de toename van het aantal gevallen te wijten was aan verbeterde screeningsmethoden, terwijl andere studies het toeschreven aan levensstijlfactoren of genetische invloeden.

    Mensen die werkzaam zijn in de leer-, hout- en papierindustrie hebben ook een verhoogd risico op schildklierkanker. Ditzelfde geldt voor mensen die zijn blootgesteld aan oplosmiddelen en vlamvertragers.

    Bronnen:
    ScienceDaily
    National Library of Medicine
    The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, Volume 107, Issue 9, September 2022, Pages e3574–e3582

  • Geluidsgolven doden kankercellen

    Tumoren die gedeeltelijk zijn vernietigd met geluid komen niet terug. Non-invasieve geluidstechnologie ontwikkeld aan de Universiteit van Michigan breekt levertumoren bij ratten af, doodt kankercellen en stimuleert het immuunsysteem om verdere verspreiding te voorkomen – een vooruitgang die zou kunnen leiden tot betere kankerresultaten bij mensen.

    Door slechts 50% tot 75% van het volume van de levertumor te vernietigen, was het immuunsysteem van de ratten in staat om de rest op te ruimen, zonder bewijs van terugkeer of uitzaaiingen bij meer dan 80% van de dieren. “Zelfs als we niet de hele tumor aanpakken, kunnen we er toch voor zorgen dat de tumor regresseert en ook het risico op toekomstige uitzaaiingen verminderen,” zei Zhen Xu, professor biomedische techniek aan de University of Michigan en corresponderend auteur van het onderzoek in Cancers.

    Histotripsie: relatief nieuwe techniek
    De resultaten toonden ook aan dat de behandeling de immuunreacties van de ratten stimuleerde, wat mogelijk bijdraagt aan de uiteindelijke regressie van het niet-gerichte deel van de tumor en verdere verspreiding van de kanker voorkomt. De behandeling, histotripsie genaamd, focust op non-invasieve wijze ultrageluidsgolven om doelweefsel mechanisch te vernietigen met millimeter nauwkeurigheid. De relatief nieuwe techniek wordt momenteel gebruikt in een onderzoek naar leverkanker bij mensen in de Verenigde Staten en Europa.

    In veel klinische situaties kan een kankertumor niet in zijn geheel worden behandeld, bijvoorbeeld vanwege de grootte, de locatie of het stadium van de tumor. Om de effecten van het gedeeltelijk vernietigen van tumoren met geluid te onderzoeken, richtte dit nieuwste onderzoek zich op slechts een deel van elke massa, waardoor een levensvatbare intacte tumor achterbleef. Hierdoor kon het team, waaronder onderzoekers van Michigan Medicine en het Ann Arbor VA Hospital, ook de effectiviteit van de aanpak onder minder dan optimale omstandigheden aantonen.

    Leverkanker staat wereldwijd en in de V.S. in de top 10 van doodsoorzaken door kanker. Zelfs met meerdere behandelingsmogelijkheden blijft de prognose slecht met een vijfjaarsoverleving van minder dan 18% in de V.S. De hoge prevalentie van tumorrecidief en metastase na initiële behandeling benadrukt de klinische noodzaak voor het verbeteren van de resultaten van leverkanker.

    Waar een typische echografie geluidsgolven gebruikt om beelden van het inwendige van het lichaam te produceren, hebben ingenieurs baanbrekend werk verricht met het gebruik van die golven voor behandeling. En hun techniek werkt zonder de schadelijke bijwerkingen van de huidige benaderingen zoals bestraling en chemotherapie.

    Bron: ScienceDaily

  • 5 tips om je feelgood-hormoon (dopamine) te stimuleren

    Dopamine is een neurotransmitter, een “feelgood-hormoon”, en het speelt een belangrijke rol in ons dagelijks gedrag. Het beïnvloedt onder andere hoe we ons bewegen, voelen en eten. Het helpt ons bij het reguleren van onze bewegingen en ondersteunt de beloningsregels in de hersenen.

    Om dopamine aan te maken, verandert een aminozuur genaamd tyrosine in precursor dopa, een verbinding die voorkomt in zenuwweefsel, en vervolgens in dopamine. Het wordt geproduceerd in drie delen van de hersenen: de substantia nigra, het ventrale tegmentale gebied en de hypothalamus.

    Verschil tussen serotonine en dopamine
    Een veel gestelde vraag is “wat is het verschil tussen serotonine en dopamine?” Beide zijn neurotransmitters, maar serotonine functioneert als een stemmingsregelaar, terwijl dopamine is verbonden met het “pleziercentrum”. Op momenten van plezier en beloning ontvangen we een hogere toevloed van dopamine, en wanneer de niveaus te laag zijn, voelen we een gebrek aan motivatie en gevoelens van hulpeloosheid. Het beloningssysteem van de hersenen is sterk verbonden met dopamine. De neurotransmitter bevordert gevoelens van genot en zelfbevestiging, wat leidt tot motivatie.

    Wanneer er iets niet in orde is met de dopaminehuishouding, wordt dit dopamine-disfunctie genoemd. De neurotransmitter reageert dan niet goed op de receptoren in de hersenen. Wanneer dit hormoon normaal in het lichaam wordt geproduceerd, merken we het niet eens op – het lichaam (en de geest) functioneert zoals het hoort. Maar wanneer de niveaus te hoog of te laag worden, worden onze gedrags- en lichaamsfuncties daardoor beïnvloed. Dit “feelgood-hormoon” is betrokken bij beloningsgericht leren, en het beïnvloedt gedragskeuzes, met name beloningsgericht gedrag.

    Geestelijke gezondheidsproblemen

    Studies laten ook zien dat verschillende geestelijke gezondheidsproblemen verband houden met deze plezierreacties van neurotransmitters, waaronder dopamine, in de hersenen. Een chemische verandering in de hersenen kan bijvoorbeeld verslavend gedrag in de hand werken, wat leidt tot geestelijke gezondheidsproblemen zoals:

    • eetproblemen
    • zelfverwonding
    • dwangmatig seksueel gedrag
    • internet verslaving (gamen)
    • gokken

    Er bestaat ook een duidelijk verband tussen depressies en dopaminetekort, blijkt uit studies op zowel mensen als dieren. Te lage dopamineniveaus kunnen de volgende problemen veroorzaken:

    • vermoeidheid
    • concentratieproblemen
    • stemmingswisselingen
    • slapeloosheid en slaapstoornissen
    • angst
    • gebrek aan motivatie
    • gevoelens van schuld en hopeloosheid

    Abnormale dopamineniveaus (te hoog of te laag) zijn ook gekoppeld aan vele pathologische aandoeningen, waaronder:

    • schizofrenie
    • Gilles de la Tourette-syndroom
    • ziekte van Parkinson
    • ziekte van Alzheimer
    • ziekte van Huntington
    • autisme
    • ADHD
    • drugsmisbruik

    Hoe je een dopaminetekort kunt verhelpen

    1. Eet tyrosinerijke voeding

    Het eten van tyrosinerijke voeding kan zeer belangrijk zijn voor mensen met een dopaminetekort.

    Tyrosine is een aminozuur dat dient als voorloper van dopamine, noradrenaline en epinefrine. Studies wijzen uit dat tyrosine het dopaminegehalte beïnvloedt, dus het consumeren van meer van dit aminozuur kan een dopaminetekort verhelpen.

    De beste tyrosinerijke voedingsmiddelen (of dopaminevoedingsmiddelen) die je gemakkelijk aan je normale dieet kunt toevoegen, zijn onder andere:

    • vlees van met gras gevoed vee, wilde weidevogels en in het wild gevangen vis
    • scharreleieren
    • biologische zuivelproducten
    • noten en zaden
    • bonen en peulvruchten
    • onbewerkte granen (zoals quinoa en haver)
    • sommige proteïnepoeders

    Om je dopamineniveau te verhogen door het eten van tyrosinerijke voeding, kun je het beste een evenwichtig dieet volgen dat rijk is aan micronutriënten. Tyrosine heeft voldoende hoeveelheden vitamine B6, foliumzuur en koper nodig voordat het kan worden omgezet in neurotransmitters.

    L-tyrosine is ook verkrijgbaar als voedingssupplement, handig voor als het niet lukt genoeg van dit aminozuur via je dagelijkse voeding binnen te krijgen.

    Het is ook belangrijk om dopamineremmende voedingsmiddelen te vermijden, zoals te grote hoeveelheden verzadigde vetten en geraffineerde suikers of kunstmatige zoetstoffen, die op korte termijn een piek in het hormoon kunnen veroorzaken, maar na verloop van tijd tot een tekort kunnen leiden.

    2. Zorg voor voldoende slaap

    Voldoende slaap helpt de hersenen de productie van dopamine te reguleren. ‘s-Morgens stijgt het dopamineniveau op natuurlijke wijze, waardoor we wakker worden en aan de dag kunnen beginnen. ‘s-Avonds daalt het niveau, zodat we de hersenen op een lager pitje kunnen zetten om ons voor te bereiden op de nacht.

    Een regelmatig slaappatroon, dus telkens op dezelfde tijd naar bed gaan en opstaan, bevordert een normale productie van deze neurotransmitter. Uit studies is gebleken dat wanneer de hoeveelheid dopaminereceptoren in de hersenen afneemt als gevolg van te weinig slaap, dit gepaard gaat met verminderde alertheid en verhoogde slaperigheid.

    3. Lichamelijk actief zijn

    Er zijn drie belangrijke neurotransmitters die gunstig reageren op lichamelijke activiteit: noradrenaline, serotonine en dopamine. De connectie tussen fysieke activiteit en deze neurotransmitters heeft een positieve invloed op de hersenfunctie.

    Dierstudies hebben aangetoond dat rennen in een tredmolen motorische disfunctie tegengaat, omdat het de dopamineproductie in de hersenen op peil houdt. Daarnaast is aangetoond dat het rennen in een tredmolen het dier beschermt tegen neurotoxiciteit en een goede invloed heeft op het functioneren van dopaminerge neuronen.

    4. Het beoefenen van mindfulness en vriendelijkheid

    Studies hebben aangetoond dat wanneer we mindfulness meditatie en yoga beoefenen, dit kan helpen het dopamineniveau te verhogen en gevoelens van angst te verminderen. Het beoefenen van yoga, of een of andere vorm van meditatie, zittend, lopend of liggend, kan helpen bij het reguleren van de productie van neurotransmitters die belangrijk zijn voor de gezondheid van de hersenen.

    Het dopamineniveau stijgt ook wanneer we worden beloond, of na prettige ervaringen, dus is het logisch dat zoiets simpels als het beoefenen van vriendelijkheid kan helpen het niveau van dit feelgood-hormoon te verhogen.

    5. Voedingssupplementen

    Er bestaat niet echt een dopaminesupplement, maar er zijn wel supplementen die kunnen helpen om het dopamineniveau op natuurlijke wijze te verhogen. Hier zijn enkele van de beste supplementen voor het verhogen van de niveaus van dit hormoon:

      • Vitamine D3: Een studie uit 2016 laat zien hoe een behandeling met vitamine D3 de dopaminecircuits in de hersenen gunstig beïnvloedt. Om die reden wordt het gebruik van een vitamine D3-supplement aangeraden bij de behandeling van een drugsverslaving of ander schadelijk dopamine-afhankelijk gedrag.
      • Probiotica: Onderzoekers kwamen erachter dat bacteriën reageren op hormonen en neurotransmitters. Dit betekent dat het verbeteren van je darmflora door het toevoegen van goede bacteriën, en het verminderen van de slechte bacteriën, een positieve invloed kan hebben op het dopaminegehalte.
      • Curcumine: Een studie gepubliceerd in Psychofarmacologie beschreef hoe curcumine, de werkzame stof in kurkuma, in staat was om de serotonine- en dopamineniveaus bij muizen te verhogen.
      • Mucuna pruriens: Mucuna pruriens is een tropische plant die hoge gehaltes aan L-dopa bevat, een voorloper van dopamine. Om deze reden gebruikt de Ayurvedische geneeskunde mucuna pruriens supplementen voor het verbeteren van onder andere de ziekte van Parkinson. Naast deze natuurlijke manieren en middelen om het dopaminegehalte te verhogen, bestaat er ook een farmaceutisch medicijn, Levodopa, dat wordt gebruikt om het dopamineniveau te verhogen en de ziekte van Parkinson te behandelen.

    Voordelen voor de gezondheid

    Studies geven aan dat dopamine een rol speelt in vele hersen-, gedrags- en lichaamsfuncties, waaronder:

    • het geheugen
    • hoe goed je kunt leren
    • aandacht en concentratie
    • je gedrag en cognitieve vermogens
    • je bewegingen
    • hoe je reageert op pijn
    • motivatie
    • je gevoel voor beloning en straf
    • je hartslag
    • de bloeddruk
    • slapen en dromen
    • je stemming
    • lactatie
    • elektrolytenbalans

    Risico’s en bijwerkingen

    We hebben deze neurotransmitter absoluut nodig om goed te kunnen functioneren, en er zijn veel manieren om ons dopamineniveau op een natuurlijke manier te verhogen. Maar de niveaus worden ook verhoogd door een aantal niet zo gezonde handelingen of stoffen, zoals het drinken van alcohol, het eten van zoet voedsel, het gebruik van drugs zoals nicotine en cocaïne, en andere “belonende” gedragingen. Deze manieren van “zelfmedicatie” kunnen op den duur problemen geven en uitmonden in zelfvernietigend gedrag of verslaving.

    Bij het gebruik van farmaceutische medicijnen die dopamine stimuleren of nabootsen in de hersenen, zijn er enkele mogelijke bijwerkingen, waaronder misselijkheid, duizeligheid, hallucinaties, impulscontrole stoornissen en lage bloeddruk. Hoewel het verhogen van deze hormonen goed kan helpen bij sommige gezondheidsproblemen, is het soms nodig om de productie van deze neurotransmitter juist te verminderen.

    Conclusie

    Dopamine wordt meestal het “gelukshormoon” genoemd omdat de hoeveelheid ervan toeneemt op momenten van plezier en beloning. Het is een chemische boodschapper die in wisselwerking staat met neuronen in de hersenen. Te hoge of te lage niveaus kunnen grote gevolgen hebben voor onze gezondheid en hoe we ons voelen, hoe we leren en hoe we ons gedragen. Voor mensen die te maken hebben met een disfunctie, kan het eten van tyrosinerijk voedsel, voldoende lichaamsbeweging, genoeg slaap en een regelmatig slaappatroon plus het beoefenen van meditatie en vriendelijkheid een positief effect hebben. Er zijn ook supplementen die de hoeveelheid van dit gelukshormoon helpen verhogen, waaronder probiotica, vitamine D3, curcumine en mucuna pruriens.

    Bronnen:
    NCBI
    International Archives of Medicine, 2010; 3: 24
    Journal of Psychosocial Nursing and Mental Health Services. 2017 Sep 1;55(9):17-21. doi: 10.3928/02793695-20170818-09
    Fundamental and Clinical Pharmacology, doi.org/10.1111/j.1472-8206.2004.00287.x
    Journal of Experimental Neuroscience, 2018;12:1179069518779829
    eNeuro. 2018;5(2):ENEURO.0035-17.2018
    Journal of Neuroscience, 2012;32(19):6711–6717
    Brain Science, 2013;3(1):39–53
    Oxidative Medicine and Cellular Longevity, 2016;2016:9730467
    Dr. Axe

Back to top button