Populaire mondwaters kunnen diabetes veroorzaken

Mondwater lijkt misschien een nuttige of in ieder geval ongevaarlijke aanvulling op onze dagelijkse mondhygiëne. Echter, recent onderzoek toont aan dat het spoelen met een antibacteriële vloeistof nuttige micro-organismen kan doden die in onze mond leven en die bescherming bieden tegen obesitas en diabetes. De bedoeling is dat mondwater bacteriën aanpakt die tandplak veroorzaken en een slechte adem, maar in werkelijkheid worden tegelijkertijd ook de nuttige bacteriën weggespoeld.

Onderzoekers aan de Harvard-universiteit ontdekten dat mensen die twee keer per dag mondwater gebruiken, ongeveer 55 procent meer kans lopen om binnen drie jaar diabetes te ontwikkelen of gevaarlijke pieken in de bloedsuikerspiegel krijgen. Hoewel uit eerdere studies blijkt dat een slechte mondhygiëne kan leiden tot gezondheidsproblemen elders in het lichaam, is dit het eerste onderzoek dat aantoont hoe ogenschijnlijk positieve gewoonten onverwachte negatieve gevolgen kunnen hebben. Kaumudi Joshipura, professor in de epidemiologie aan de Harvard School of Public Health zegt hierover: “De meeste antibacteriële ingrediënten in mondwater zijn niet selectief. Met andere woorden, ze vallen geen specifieke mondbacteriën aan, maar een breed spectrum aan bacteriën.”

Nuttige mondbacteriën bieden bescherming tegen obesitas en diabetes
De studie onderzocht 1206 mensen in de leeftijdscategorie 40 tot 65 jaar met overgewicht en een verhoogd risico op het ontwikkelen van diabetes. Tijdens het onderzoek ontwikkelde 17 procent van de mensen diabetes of pre-diabetes. Echter, dit percentage steeg naar 20 procent bij degenen die één keer per dag mondwater gebruikten. Bij degenen die het zowel ‘s morgens en ’s avonds gebruikten, steeg het percentage naar 30 procent. Professor Joshipura licht toe dat nuttige mondbacteriën bescherming kunnen bieden tegen diabetes en obesitas, waaronder de micro-organismen die het lichaam helpen stikstofmonoxide te produceren, een stof die het insulineniveau regelt. Daarnaast is stikstofmonoxide belangrijk bij de regulatie van de stofwisseling en energiebalans en houdt het de bloedsuikerspiegel op peil.

Mondwater bestaat al duizenden jaren, maar het eerste commerciële product werd aan het einde van de 19de eeuw ontwikkeld, en kreeg de naam Listerine, naar de Britse chirurg Joseph Lister. Het werd oorspronkelijk gebruikt als een chirurgisch ontsmettingsmiddel en sinds de jaren 1920 is het te koop als middel tegen slechte adem, als vloerreiniger en als antiroosmiddel. Tegenwoordig bevatten mondwaters krachtige bacteriedodende oplossingen, waaronder chloorhexidine, triclosan, cetylpyridinium chloride, alcohol, essentiële oliën, fluoride en peroxide. Echter, door het verwijderen van nuttige bacteriën krijgen schadelijke bacteriën ook de ruimte om te gedijen, zo waarschuwen de onderzoekers. Ze adviseren dan ook om niet vaker dan één keer per dag mondspoeling te gebruiken. De British Dental Association beschouwt het dagelijks gebruik van mondspoeling niet als noodzakelijk onderdeel van een goede mondhygiëne en waarschuwt ervoor dat de vloeistof niet garandeert dat “voedselresten en plak van je gebit worden verwijderd”.

Uit een studie die eerder dit jaar werd gepubliceerd in the Journal of Periodontal Reseach, een wetenschappelijk tijdschrift gericht op tandheelkundig onderzoek, kwam naar voren dat sommige mondbacteriën bescherming lijken te bieden tegen diabetes en obesitas. Een andere studie uit 2013 toonde al aan dat bij het gebruik van mondwater na een week nitrietproductie in de mond met 90 procent is verminderd. Hierdoor nemen de nitrietwaarden in het bloed met een kwart af. Deze schommelingen in productie leiden tot zichtbare pieken in de bloedsuikerspiegel. “Willekeurig routinematig gebruik van antibacteriële mondwaters doet meer kwaad dan goed. Dit blijkt uit recent onderzoek en dit tonen de onderzoeksresultaten eveneens aan”, aldus de conclusie van het onderzoek. “Het gebruik van mondwater kan nadelige gevolgen hebben voor het onder controle brengen van diabetes en voor mogelijke complicaties zoals hoge bloeddruk, gezien hun gemeenschappelijke behoefte aan bacteriën die stikstofmonoxide aanmaken.”

Het onderzoek is gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift over stikstofmonoxide ‘Nitric Oxide’.

Bronnen:
– Nitric Oxide, doi.org/10.1016/j.niox.2017.09.004
– The Telegraph